HELLAS RADIO24
με όλη τη δύναμή της, την πρόκληση της απεραντοσύνης. Απέναντί σου, η γραμμή του ορίζοντα μοιάζει με όριο του αενάως ανεξιχνίαστου πόντου, αλλά δεν είναι παρά το πρώτο ορόσημο της σκέψης σου.
Το ταξίδι της συνεχίζεται και πέρα από εκεί, πολύ πιο μακριά. Και εδώ, στο Ιόνιο, η πυξίδα του μυαλού σου δείχνει δυτικά, προς τη νεωτερικότητα, ενώ στο Αιγαίο ανατολικά, προς την παράδοση. Πάντα τα Ιόνια νησιά ήταν πύλη νέων ιδεών από τη Δύση και η απέναντι ακτή ο πρώτος δέκτης των προσαρμοσμένων στις ανάγκες εξελίξεων. Και εδώ, στις αμμουδιές του μεγάλου ελαιώνα, τα ρεύματα της Δύσης συναντούν τα μυστήρια της Ανατολής, το παλαιό γίνεται ένα με το νέο. Και εδώ έχει αλλάξει τα πάντα η ιδεολογία των καταλυμάτων της Costa Navarino, The Westin Resort και The Romanos Resort, επάνω στην αμμουδερή παραλία του Ρωμανού. Με πρωτοποριακό τρόπο, οι 18 οπές ενός από τα πλέον σύγχρονα γήπεδα γκολφ στη Μεσόγειο σκορπίζονται ανάμεσα στα ελαιόδεντρα, η άσημη χοντροκατσαρή ντομάτα συναντά το διάσημο κρέας κόμπε στο εστιατόριο Flame και ο ιθαγενής καγιανάς παρέα με τη σφέλα γίνονται τα τιμώμενα εδέσματα της αχανούς αίθουσας πρωινού του Westin. Σίγουρα τα δύο ξενοδοχεία δεν είναι για όλους. Η ιδέα, όμως, ότι αυτό που είχαμε ταυτίσει στο μυαλό μας με τη στερημένη ζωή, η παράδοσή μας δηλαδή, μπορεί να γίνει κάτι πολυτελές και παγκόσμιο, φαντάζει, αν μη τι άλλο, θελκτική…
Τα κύματα της γεύσης
Στον Μάραθο, η παραδοσιακή ψαρόσουπα που συνεχίζει να μαγειρεύει ο Νίκος Θαλασσινός στον Αργύρη, τα θαλασσόχορτα και η αστακομακαρονάδα του Γιώργου Βασιλόπουλου στο Μαϊστράλι, η καραβίδα γιουβέτσι του Βασίλη και του Γιώργου Μίγγα αποκτούν άλλη γεύση εδώ, απέναντι στη νήσο Πρώτη. Το χόρτα της θάλασσας είναι το πιο ταπεινό έδεσμα που μπορεί να γευθεί ο περιηγητής. Ατόφια, από τους θαλασσόβραχους, στη γραμμή του φιλιού του πελάγους στη στεριά, κατευθείαν στο πιάτο, με λάδι, ξίδι ή λεμόνι. Είναι, όμως, όλη η γεύση της θάλασσας σε μια μπουκιά. Τα χόρτα της θάλασσας άρεσαν ιδιαιτέρως στον καπετάν Βασίλη Κωνσταντακόπουλο, τον εμπνευστή των ξενοδοχείων Costa Navarino, και ζητούσε από τον Θαλασσινό να τα έχει στο τραπέζι του. Είναι ενδεικτικό της φιλοσοφίας του, όπως και το παστέλι Ζευγολατιού, φημισμένο στους επιβάτες του τρένου για Καλαμάτα, που βρήκε και αυτό τη θέση του στα πολυτελή δωμάτια των πεντάστερων καταλυμάτων, το βραδάκι, σαν μια γλυκιά «καληνύχτα»…
Μου αρέσει πολύ η παρεΐστικη ατμόσφαιρα μεταξύ των σέρφερ του διπλανού τραπεζιού στον Αργύρη. Πριν από τον Μάραθο, στην αμμουδιά του Λαγκουβάρδου, συμβαίνει κάτι ξεχωριστό. Οι αναβάτες των κυμάτων μοιάζουν να έρχονται όπως οι ιδέες, από πολύ μακριά, από εξωτικές παραλίες, ίσως της Χαβάης. Αυτή είναι η καλύτερη παραλία στην Ελλάδα για αυτή την εμπειρία. Λειτουργεί, μάλιστα, και σχολή σερφ και διοργανώνονται και αγώνες. Τα κύματα είναι δρόμος που σε πάει παντού - προορισμός στην κορυφή.
Ανυπέρβλητο τοπίο
Και βέβαια, τα κύματα δεν κουράζονται ποτέ να ερωτοτροπούν με την αμμουδιά, σε όλη τη διαδρομή κατά τον Νοτιά. Αν πρόκειται αυτή η περιπλάνηση στις αμμουδιές του μεγάλου ελαιώνα να σταματήσει κάπου, ας είναι στον τέλειο κύκλο της Βοϊδοκοιλιάς. Ούτε η πολυτέλεια ήταν άγνωστη λέξη εδώ. Τα χρυσά κύπελλα στο Μουσείο της Χώρας το μαρτυρούν. Στους λόφους της Τριφυλλίας τρυγούσαν τα αμπέλια από την εποχή των πινακίδων της Γραμμικής Β.Αυτό κάνουν και τώρα ο Τσώλης, ο Δερέσκος, ο Παναγιωτόπουλος. Στη Γραμμική Β είναι γραμμένο το επίγραμμα επάνω στο κύπελλο του Νέστορα που βρέθηκε στη νεκρόπολη στις Πιθηκούσες: «Του Νέστορα το κύπελλο είναι καλό για να πίνεις. Αλλά όποιος πιει από το κύπελλο αυτό, αμέσως θα καταληφθεί από την επιθυμία έρωτα για την όμορφη στεφανωμένη Αφροδίτη». Στον δρόμο από τη Χώρα για τη Γιάλοβα βρίσκονται τα λείψανα του ανακτόρου του Νέστορα, το οποίο θα ανοίξει ξανά τις πύλες του με νέο στέγαστρο μέσα στο 2015.
Η λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας είναι κιβωτός ζωής για τα μεταναστευτικά πουλιά, καθώς και για και έναν άλλο παράξενο ταξιδιώτη, τον μυστηριώδη αφρικανικό χαμαιλέοντα της Χρυσής Ακτής. Στο τέρμα του δρόμου που μπαίνει στην επικράτεια της λιμνοθάλασσας, μέσα από τη Γιάλοβα, αρχίζει το μονοπάτι που ανηφορίζει για το Παλαιόκαστρο. Από εκεί πάνω, κάτω από τις επάλξεις, προβάλλει η πιο γοητευτική εικόνα της Βοϊδοκοιλιάς, ενός τέλειου αμμουδερού κύκλου που φαντάζει όνειρο θερινής ημέρας, απάγκειο των κυμάτων του Ιονίου που μπαίνουν από το στενό άνοιγμα και εναποθέτουν τη μαγεία τους στην αγκαλιά του μεγάλου ελαιώνα.
Απο το κυριακάτικο φύλλο του 'Βημαγκαζίνο'
