ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΕΝΑ ΣΚΥΛΟ
Αυτοί ρε σεις εκεί με τα πρωινάδικα (έτσι είναι ο όρος που διαβάζω στον τηλεθεατή) έχουν χάσει το θεό τους.Είναι που λέτε για δέσιμο όπως συχνά μου λέγει ο θειός μου.Θαρρείς όσοι είναι αμολητοί ακόμα είναι επειδή έχουν γερή κράση.Τι βλέπω που λέτε προχθές κατά τις εννιάμισυ το πρωί στο χαζοκούτι;Σ ένα παράθυρο ένα συνεργείο πρωινάδικου
προεστούντος ενός αγουροξυπνημένου δημοσιογράφου να έχει στρατοπεδεύσει δίπλα από μια πόρτα σπιτιού με ένα σκύλο απ'έξω.Τι στο καλό λέω νάγινε πάλι.Ύψωσα λίγο τη φωνή να ακούσω (το θεώρησα ολίγον ενδιαφέρον το θέμα καθότι ζωόφιλος..) και ακούω τον δημοσιογράφο με σοβαρό και γλαφυρό ύφος να αναφέρεται στον βίο και την πολιτεία του πιο πάνω σκύλου..Ότι περνάει δηλαδή ένα δράμα γιατί έχασε το αφεντικό του, και είναι πέντε μέρες νηστικός ότι δεν το κουνάει ρούπι από κει μαραζώνει από την στενοχώρια, δεν έχει όρεξη να κουνηθεί και μένει εκεί σαν άγαλμα (εγώ πάντως διέκρινα ένα πόδι σκύλου στο κοντινό του σκηνοθέτη που κουνιότανε κάποιες φορές πάνω κάτω ..τώρα χαιρέταγε την κάμερα; το κούναγε μην πάθει αγκύλωση; θα σας γελάσω..μόνο ο ίδιος ο σκύλος το ξέρει..)
Ο κεντρικός παρουσιαστής στο στούντιο ακούγοντας λοιπόν την ιστορία αυτή συγκλονισμένος άφησε να εννοηθεί ανάγλυφα με το ύφος και τις κινήσεις του, ότι πρόκειται περί σκύλου μοναδικού, ήρωα και ότι σπανίζουνε στην εποχή μας τέτοιοι σκύλοι ..
Αλλά για κοιτάτε διαβολική σύμπτωση .Έ που λέτε αυτόν το σκύλο εγώ τον γνωρίζω.Είμαι σίγουρος εκατό τα εκατό τον κατάλαβα από τήν πόρτα που φυλάει.Δε με γελάει και το πόδι που σήκωσε βλέπετε...
Αλλά το πράσινολαδί χρώμα της πόρτας είναι χαρακτηριστικό.Δυο τετράγωνα πιο κάτω από το σπίτι της θειας μου που με φιλοξενεί στα Ιλίσσια είναι.Προχθές από κει πέρασα.Σε μια τυρόπιτα όμως που του πέταξα δεν είπε όχι, την έφαγε με αεροπλανικό στυλ στον αέρα πριν πέσει κάτω..Tώρα πως αλλάξανε τα πράγματα εκείνοι το ξέρουνε ..Μέ έφαγε κι η περιέργεια πως ξαφνικά αυτό το χαρούμενο σκυλάκι το ετοιμάζουνε για ψυχοθεραπεία.Δε πετάγομαι μια βολτίτσα λέω κοντά είναι,να συμπαρασταθώ και στο σκυλάκι..(να πάρω και κάτι κοντά να του δώσω για φαί,αλλά σκέφτηκα άστο καλύτερα αφού δε θα τρώει από την στενοχώρια του,άστο μη πάρω καλύτερα..)
---------------------------------------------------------------------------------------------
Πήγα.Τον είδα πράγματι έξω από την πόρτα. Το συνεργείο μόλις είχε λακίσει..Ίσα ίσα που φαινόταν η τελευταία σκόνη που άφησε στο τέλος αυτού του δρόμου..
Άρχισα το διάλογο.
--Καλημέρα καλό μου σκυλάκι
--Γειά σου καλέ μου άνθρωπε.Τι κάνεις;
--Καλά είμαι, αλλά εσύ τι κάνεις; Ήρθα για σένα να σε δω,να μάθω για την υγεία σου, με θυμάσαι;Περνώ κάπου κάπου από δω..
--Σε θυμάμαι, πως δεν σε θυμάμαι..Ο κύριος με την τυρόπιτα είσαι,μήπως μου φερες και τώρα καμιά άλλη,
-- Τι τρως και τώρα τυρόπιτα;
--Γιατί κάνω δίαιτα;Έχεις δει κανά σκύλο να προσέχει την σιλουέτα του;
--Όχι! αλλά αν δεν παεί καλά η υγεία σου όπως η δικιά σου δηλαδή;
--Η δικιά μου .Τι να χει η δικιά μου η υγεία;
-'-Είναι καλά;
--Δόξα τω θεό..
--Είσαι σίγουρος;
--Μα δε ξέρω τον εαυτό μου..
--Μήπως περνάς στενοχώρια τώρα τελευταία;
--Στενοχώρια..Τι στενοχώρια, εγώ σκύλος είμαι ρε, δεν είμαι άνθρωπος,εσείς έχετε στενοχώριες και σεκλέτια..
--Και αυτά που λέει ο δημοσιογράφος;
--Ποιος είναι αυτός;
--Εκείνος που ήταν πριν εδώ και σε φωτογράφιζε..
--Δημοσιογράφος ήτανε κείνος που ρθε πρωί πρωί έξω από την πόρτα μου;
--Ναι
--Και τι ήθελε εδώ αχάραγο ο κόπανος;
-- Δεν τάμαθες;
--Τι να μάθω..
--Το αφεντικό σου λέει χάθηκε..
--Τι λες?
--Δε τόξερες;
--Όχι
--Περίεργο
--Τι είναι περίεργο;
--Που δε τόξερες
--Μα που να ξέρω γω τι κάνει το αφεντικό μου ρε αν χάθηκε ή αν βρέθηκε ;Τρελός είσαι;
--Μα ο δημοσιογράφος έλεγε ότι το ξέρεις και ότι έχεις πέσει σε στενοχώρια, πας για κατάθλιψη, δε το κουνάς απο δω, έχεις τρεις μέρες να φας και κάτι τέτοια...
--Εγώ;
--Ναι
--Και τόπε εκείνος ο δημοσιογράφος;
--Ναι
--Έ καλά τον είχα κόψει εγώ από την αρχή ότι ήταν ζώον
--Ποιος;
--Ο δημοσιογράφος
--Ζώον λες το δημοσιογράφο; Αφού είναι άνθρωπος;
--Ρε δίποδο ζώον είναι αφού του έκανα νόημα με το πόδι να κάνει παραπέρα δέκα φορές, και κείνος δεν πήγαινε, μόνο γαύγιζε και γαύγιζε πάνω σε ένα κόκαλο που κρατούσε..
(Πράγματι αυτό το είδα και γώ τόδειξε καθαρά η τηλεόραση),αλλά γιατί ήθελες να κάνει παραπέρα;
--Μου κρυβε τον ήλιο
-- Ήθελες τον ήλιο;
--Μα για τον ήλιο ρε κόπανε και σένα ξεροσταλιάζω εδώ έξω από αυτή την πόρτα μέχρι το μεσημέρι;
--Γιατί μετά φεύγεις;
--Ναι πιάνει ίσκιος εδώ και την κοπανάω, πάω βόλτα, πάω για καμιά γκόμενα
--Σκυλίτσα έ;
--Ναι ρε σκυλίτσα εμ τι κοπέλα; ανώμαλος είμαι; βλέπεις να σας μοιάζω ;
--Καλά καλά ..Kαι να δεις που έλεγε ο δημοσιογράφος ότι δε το κουνάς καθόλου..Ομολογώ ότι πέφτω από τα σύννεφα μα τόσο λάθος κάνανε οι άνθρωποι και εκείνος ο παρουσιαστής ρε παιδί μου απέξω απέξω τόφερνε ότι θέλεις ψυχολόγο.
--Εγώ ο σκύλος, να θέλω ψυχολόγο;
--Ναι
--Ποιός τόπε είπες;
--Ο παρουσιαστής ο κεντρικός και μάλιστα σύντομα λέει για να μην σε γυρίσει σε βαρια..
--Ά α δεν σας αντέχω πια.. Ρε ζώα,ζώα δίποδα έχετε δεί κανά σκύλο να κλαίει ή να αυτοκτονεί και μάλιστα για ψύλλου πήδημα.Λοιπόν εσας τους ανθρώπους με τις μαλακίες που λέτε και κάνετε θα σας τη διώξει ο θεός την διακυβέρνηση της γης, θα μας τη δώσει σε μας μην τυχόν και γλυτώσουμε την Δευτέρα Παρουσία ..Άντε τώρα κοπάνατη από δω και μου σπας τα νεύρα.
Τι να πω άλλο..Έβαλα την ουρά στα σκέλια μου και δρόμο, για την θειά μου. Θα με περίμενε είχα και αργήσει