Πραγματικά ευχάριστη εικόνα αντίκρυσα σήμερα όταν επισκέφθηκα το απόμερο και πανέμορφο ξωκκλήσι του Αγίου Χριστοφόρου στη παραλιακή ζώνη του Στομίου Φιλιατρών.
Γράφει ο Γιάννης Λάνος.
Από τη παραλία λοιπόν που είναι λίγα μέτρα μακριά δύσκολα διακρίνεται. Χτισμένο σε μικρό υψωματάκι μόλις 150 μέτρα από κει που γλύφει το νερό της θάλασσας το ψιλοχάλικο της παραλίας.
Επιμμελώς χτισμένο μες την κούφια μεριά του ανατολικού βράχου αναδεικνύει ανάγλυφα το φυσικό κάλλος που με τη σειρά του θα μαγέψει και θα συγκινήσει τον κάθε προσκυνητή. Αποτελεί όαση πνευματική και αποκούμπι του κάθε ενός μας να αφήσει το πόνο του για να το αναλάβει ο άγιος.
Οσες φορές είχα πάει πάντα είχα την καλή εικόνα ενός προσεγμένου και περιποιημένου εξωκκλησιού.Και με αυτό το δεδομένο σφηνωμένο στο μυαλό μου η οδυνηρή και δυσάρεστη έκπληξη όμως μου ήρθε πριν δέκα μέρες περίπου όταν σε προηγούμενη επίσκεψή μου αυτός ο μικρός πνευματικός χώρος έδειχνε εικόνα βανδαλισμoύ και εγκατάλλειψης..Λυπήθηκε η ψυχή μου.Φαινόταν κάποιοι να είχαν μπει μέσα και να είχαν αναποδογυρίσει τα πάντα.Θυμάμαι ότι κάτι σήκωσα από κάτω να το βάλω στη θέση του.Ένας ιστός αράχνης με ακούμπησε στο μέτωπο όταν σήκωσα το κεφάλι μου. Όλα ήταν ένα δράμα.'Ηθελε αρκετή δουλειά. Βγήκα έξω και κάθισα για λίγο στο πέτρινο παγκάκι.Αισθάνθηκα νοερά για λίγο τη φωνή του άγιου Χριστοφόρου να μου μιλά μέσα μου με ένα παράπονο..
--Μα τι αδελφός λαός είσαστε εσείς; Συχνά πυκνά με εγκαταλείπετε..Με ντύνετε και με περιποιείστε υπέρμετρα όταν έχω τη γιορτή μου,μετά από λίγο με ξεχνάτε.. όταν πονάτε με ξαναθυμόσαστε πάλι..Τώρα μου έχετε κάνει άνω κάτω το σπίτι μου..
Αντέδρασα λίγο ήθελα να υποστηρίξω τους συνανθρώπους μου..
--Μα αγιέ μου έτσι είμαστε εμείςι οι άνθρωποι όλο πάθη και λάθη, τα πέρασες και συ, αλλά τα νίκησες με την επιμονή και υπομονή σου.Αφού εμείς δεν είμαστε έτσι γιατί μας στενοχωρείς..
--Σας στενοχωρώ;Ταπεινά συγνώμη ζητάω αδελφέ μου αν σας στενοχώρησα..
--Εσύ άγιε ζητάς ταπεινά συγνώμη από εκεί που βρίσκεσαι στις αγκαλιές του παραδείσου σε μας τους παλιανθρώπος;Μου ακούγεται απίστευτο. ..
Ξαναήρθα σε λίγο στον εαυτό μου αφού κούνησα για λίγο το κεφάλι μου..Έφυγα σε λίγο, σκεφτόμενος στο δρόμο ..Νά έλεγα δε χρειάζεται να ρωτήσει κάποιος τους σοφούς ποιμένες της γης να μάθει τί εστί άγιος.. .Εφυγα, με σκοπό να μεριμνήσουμε και για την αποκατάσταση των ζημιών που υπήρχαν, αλλά όπως είδατε δε χρειάστηκε.Κάποιοι άλλοι ευλογημένοι να είναι, μας πρόλαβαν..
Γράφει ο Γιάννης Λάνος.
Από τη παραλία λοιπόν που είναι λίγα μέτρα μακριά δύσκολα διακρίνεται. Χτισμένο σε μικρό υψωματάκι μόλις 150 μέτρα από κει που γλύφει το νερό της θάλασσας το ψιλοχάλικο της παραλίας.
Επιμμελώς χτισμένο μες την κούφια μεριά του ανατολικού βράχου αναδεικνύει ανάγλυφα το φυσικό κάλλος που με τη σειρά του θα μαγέψει και θα συγκινήσει τον κάθε προσκυνητή. Αποτελεί όαση πνευματική και αποκούμπι του κάθε ενός μας να αφήσει το πόνο του για να το αναλάβει ο άγιος.
Οσες φορές είχα πάει πάντα είχα την καλή εικόνα ενός προσεγμένου και περιποιημένου εξωκκλησιού.Και με αυτό το δεδομένο σφηνωμένο στο μυαλό μου η οδυνηρή και δυσάρεστη έκπληξη όμως μου ήρθε πριν δέκα μέρες περίπου όταν σε προηγούμενη επίσκεψή μου αυτός ο μικρός πνευματικός χώρος έδειχνε εικόνα βανδαλισμoύ και εγκατάλλειψης..Λυπήθηκε η ψυχή μου.Φαινόταν κάποιοι να είχαν μπει μέσα και να είχαν αναποδογυρίσει τα πάντα.Θυμάμαι ότι κάτι σήκωσα από κάτω να το βάλω στη θέση του.Ένας ιστός αράχνης με ακούμπησε στο μέτωπο όταν σήκωσα το κεφάλι μου. Όλα ήταν ένα δράμα.'Ηθελε αρκετή δουλειά. Βγήκα έξω και κάθισα για λίγο στο πέτρινο παγκάκι.Αισθάνθηκα νοερά για λίγο τη φωνή του άγιου Χριστοφόρου να μου μιλά μέσα μου με ένα παράπονο..
--Μα τι αδελφός λαός είσαστε εσείς; Συχνά πυκνά με εγκαταλείπετε..Με ντύνετε και με περιποιείστε υπέρμετρα όταν έχω τη γιορτή μου,μετά από λίγο με ξεχνάτε.. όταν πονάτε με ξαναθυμόσαστε πάλι..Τώρα μου έχετε κάνει άνω κάτω το σπίτι μου..
Αντέδρασα λίγο ήθελα να υποστηρίξω τους συνανθρώπους μου..
--Μα αγιέ μου έτσι είμαστε εμείςι οι άνθρωποι όλο πάθη και λάθη, τα πέρασες και συ, αλλά τα νίκησες με την επιμονή και υπομονή σου.Αφού εμείς δεν είμαστε έτσι γιατί μας στενοχωρείς..
--Σας στενοχωρώ;Ταπεινά συγνώμη ζητάω αδελφέ μου αν σας στενοχώρησα..
--Εσύ άγιε ζητάς ταπεινά συγνώμη από εκεί που βρίσκεσαι στις αγκαλιές του παραδείσου σε μας τους παλιανθρώπος;Μου ακούγεται απίστευτο. ..
Ξαναήρθα σε λίγο στον εαυτό μου αφού κούνησα για λίγο το κεφάλι μου..Έφυγα σε λίγο, σκεφτόμενος στο δρόμο ..Νά έλεγα δε χρειάζεται να ρωτήσει κάποιος τους σοφούς ποιμένες της γης να μάθει τί εστί άγιος.. .Εφυγα, με σκοπό να μεριμνήσουμε και για την αποκατάσταση των ζημιών που υπήρχαν, αλλά όπως είδατε δε χρειάστηκε.Κάποιοι άλλοι ευλογημένοι να είναι, μας πρόλαβαν..