Βίντεο τραβηγμένο εδώ και 30 χρόνια πίσω με γλέντι και χορό, κάτω από τον πλάτανο στη πλατεία του χωριού έχουμε παρακάτω.Παρόλο τις δύσκολες συνθήκες και τη φθορά από το χρόνο το βίντεο είναι σε σχετικά καλή κατάσταση.
Γράφει ο Γιάννης Λάνος
Ωστόσο μεγάλη αξία έχει που το αναρτούμε
διότι μας θυμίζει όμορφες στιγμές και ανθρώπους αγαπητούς που μάλιστα μερικοί από αυτούς έχουν εκδημήσει. Ο καρδιακός μου φίλος Άλκης Τσάφος μου τό 'χει παραχωρήσει και αποτελεί τμήμα από ένα σύνολο ταινίας μιας ώρας περίπου.
Στεκόμαστε λίγο στο βίντεο για να θυμηθούμε ότι: Τα καλοκαίρια εκείνα όλης της δεκαετίας του 80 αλλά και αργότερα από ότι μπορώ να θυμηθώ κάθε βράδυ κάτω από τον πλάτανο ''παιζόταν'' σκηνές ίδιες με αυτές που περιλαμβάνει το βίντεο.Και το βίντεο αυτό μάλλον θα ήταν από μια καθημερινή μέρα.Δεν μιλάμε για κάποιο γάμο ή βαφτίσια.Άλλωστε με τέτοιο κέφι που κυριαρχούσε κάθε βράδυ γάμο και βαφτίσια θύμιζε η όλη κατάσταση..Γλέντι και διασκέδαση..Η πλατεία κάθε βράδυ ήταν κατάμεστη από κόσμο που ερχόταν κι από τις γύρω περιοχές,τα δε αυτοκίνητα σχημάτιζαν ουρά τόση μεγάλη που ο τελευταίος άραζε στο ύψος του δημ.σχολείου 100 μέτρα κάτω για να καταλάβετε.Οι δυο ψησταριές στα αντίστοιχα μαγαζιά του χωριού που υπήρχαν κάθε βράδυ έπαιρναν κυριολεκτικά φωτιά..Εμείς οι μικροί παρακολουθούσαμε με δέος και με μεγάλη χαρά όλα αυτά,μας άρεσαν, διότι εδώ που τα λέμε τη βαβούρα και το φραμπαλά πολύ το θέλαμε..
Στο συγκεκριμένο αυτό βίντεο δε μπορώ να θυμηθώ κάποιους αν και οπτικά μου είναι πολύ οικείοι, θα ήθελα να σταθώ σε 4 ανθρώπους που γνώρισα και θυμάμαι και βεβαίως δεν βρίσκονται πλέον σε αυτή τη ζωή.
α)Χαράλαμπος Τσετσενέκος.Ο μπάρμπα Μπάμπης ο Τσετσενέκος ήταν γειτονάς μου.Τον θυμάμαι τα απογεύματα που κατέβαινε από τη σκαλίτσα του σπιτιού του με το φλόμπερ στο χέρι και ερχόταν στα αιωνόβια εκείνα κυπαρίσσια δίπλα από το σπίτι του και χτυπούσε σπουργίτια. Ήταν καλός στο σημάδι αφού παρατηρούσα ότι ελάχιστα έχανε τις βολίδες.Ένα άλλο που θυμάμαι από αυτόν ήταν ότι έπαιζε καλό ''Θανάση''.Μιλάμε για το χαρτοπαίχνιο που γινόταν χαμός εκείνη την εποχή κάτω από τον πλάτανο.Όταν ήθελαν να παίξουν Θανάση κάτω από τον πλάτανο, ο μπαρμπα Μπάμπης τους μάζευε με μια δικιά του χαρακτηριστική κίνηση όλους τους θαμώνες.Άλλωστε αν δε κάνω λάθος τον αποκαλούσαν και ΄΄Μάνα΄΄.Δηλαδή αυτή που μάζευε τα παιδιά της..
Εγώ πιτσιρικάς (δημοτικό πήγαινα τότε) στηνόμουνα δίπλα του σε απόσταση εκατοστών και παρακολουθούσα τις κινήσεις του στο παιχνίδι...Γιατί νομίζετε ότι εγώ έχω γίνει άσσος στον ''Θανάση'' Μου βγαίνει κανείς σε αυτό το άθλημα μπροστά ;
(Επειδή έχω κρατήσει στην μνήμη μου αρκετές φάσεις από αυτά τα παιχνίδια και αρκετούς πρωταγωνιστές παίκτες επιφυλλάσομαι για αργότερα κάποιες εγγραφές με πολύ αστεία..)
β)Διονύσιος Μπουρλάς.Ο μπάρμπα Νιόνιος ο Μπουρλάς έμενε κάτω από την εκκλησία και τον θυμάμαι που συζητούσε με τον θείο μου το Στάθη που ήταν γειτόνοι.Ψηλός επιβλητικός και με χαμόγελο.Εφτιαχνε καλό κρασί γιατί κάποιες φορές που είχα βρεθεί σπίτι του είχα δει τα μεγάλα βαρέλια μου τά'δειχνε ο ίδιος.Το κρασί του βέβαια το εκτίμησα λίγο μεγάλος όταν μου δώριζε μπουκάλια πάντα η κυρά Αντωνίτσα η γυναίκα του όταν πήγαινα να της επισκευάσω την κεραία της τηλεόρασή της..
γ)Κωνσταντίνος Παναγιωτόπουλος.Ο μπαρμπα Κώστας ο Γρίβας όπως ήταν γνωστός στο χωριό ήταν ωραίος τύπος.Έμενε στη πάνω μεριά του χωριού και τον θυμάμαι με την σκούφια του πάντα στο κεφάλι και το βαρύ του περπάτημα. (Βαρύς στο σώμα ,κοντός στο ανάστημα) τον έβλεπα να κατεβαίνει κάθε βράδυ το δρομάκι για να'ρθει στο καφενείο..Είχε τραβήξει κι αυτός όπως και τόσοι άλλοι πολύ δουλειά.Μεροκάματα εδώ και κεί..Η παρηγοριά του το βράδυ ήταν ένα καλό κρασί με φίλους.
δ)Νικολίτσα Φωτοπούλου.Η κυρά Νικολίτσα έμενε ακριβώς κάτω από την εκκλησία σε ένα μικρό σπιτάκι με μια αρκετά μεγάλη αυλή.Ήταν από τα λίγα σπίτια που μπορούσα να θυμηθώ που είχαν περίφραξη.Μου είχε κάνει εντύπωση αυτό,διότι εμείς οι πιτσιρικάδες είχαμε μάθει στην ελεύθερη είσοδο όπου πηγαίναμε.Εκεί μάλλον θα έπρεπε να χτυπήσουμε κουδούνι ή να φωνάξουμε.Πάντως με τον Άλκη που πηγαίναμε κάποιες φορές εκεί μας περιποιούταν τόσο ωραία κυρίως με σπιτικά γλυκά που ήταν αδύνατον να τη ξεχάσεις.Είχε κάνει αρκετά χρόνια στην Αμερική νομίζω και διέκρινε κανείς συζητώντας μαζί της, ότι είχε καλλιεργήσει μια μόρφωση σπουδαία ..
Γράφει ο Γιάννης Λάνος
Ωστόσο μεγάλη αξία έχει που το αναρτούμε
διότι μας θυμίζει όμορφες στιγμές και ανθρώπους αγαπητούς που μάλιστα μερικοί από αυτούς έχουν εκδημήσει. Ο καρδιακός μου φίλος Άλκης Τσάφος μου τό 'χει παραχωρήσει και αποτελεί τμήμα από ένα σύνολο ταινίας μιας ώρας περίπου.
Στεκόμαστε λίγο στο βίντεο για να θυμηθούμε ότι: Τα καλοκαίρια εκείνα όλης της δεκαετίας του 80 αλλά και αργότερα από ότι μπορώ να θυμηθώ κάθε βράδυ κάτω από τον πλάτανο ''παιζόταν'' σκηνές ίδιες με αυτές που περιλαμβάνει το βίντεο.Και το βίντεο αυτό μάλλον θα ήταν από μια καθημερινή μέρα.Δεν μιλάμε για κάποιο γάμο ή βαφτίσια.Άλλωστε με τέτοιο κέφι που κυριαρχούσε κάθε βράδυ γάμο και βαφτίσια θύμιζε η όλη κατάσταση..Γλέντι και διασκέδαση..Η πλατεία κάθε βράδυ ήταν κατάμεστη από κόσμο που ερχόταν κι από τις γύρω περιοχές,τα δε αυτοκίνητα σχημάτιζαν ουρά τόση μεγάλη που ο τελευταίος άραζε στο ύψος του δημ.σχολείου 100 μέτρα κάτω για να καταλάβετε.Οι δυο ψησταριές στα αντίστοιχα μαγαζιά του χωριού που υπήρχαν κάθε βράδυ έπαιρναν κυριολεκτικά φωτιά..Εμείς οι μικροί παρακολουθούσαμε με δέος και με μεγάλη χαρά όλα αυτά,μας άρεσαν, διότι εδώ που τα λέμε τη βαβούρα και το φραμπαλά πολύ το θέλαμε..
Στο συγκεκριμένο αυτό βίντεο δε μπορώ να θυμηθώ κάποιους αν και οπτικά μου είναι πολύ οικείοι, θα ήθελα να σταθώ σε 4 ανθρώπους που γνώρισα και θυμάμαι και βεβαίως δεν βρίσκονται πλέον σε αυτή τη ζωή.
α)Χαράλαμπος Τσετσενέκος.Ο μπάρμπα Μπάμπης ο Τσετσενέκος ήταν γειτονάς μου.Τον θυμάμαι τα απογεύματα που κατέβαινε από τη σκαλίτσα του σπιτιού του με το φλόμπερ στο χέρι και ερχόταν στα αιωνόβια εκείνα κυπαρίσσια δίπλα από το σπίτι του και χτυπούσε σπουργίτια. Ήταν καλός στο σημάδι αφού παρατηρούσα ότι ελάχιστα έχανε τις βολίδες.Ένα άλλο που θυμάμαι από αυτόν ήταν ότι έπαιζε καλό ''Θανάση''.Μιλάμε για το χαρτοπαίχνιο που γινόταν χαμός εκείνη την εποχή κάτω από τον πλάτανο.Όταν ήθελαν να παίξουν Θανάση κάτω από τον πλάτανο, ο μπαρμπα Μπάμπης τους μάζευε με μια δικιά του χαρακτηριστική κίνηση όλους τους θαμώνες.Άλλωστε αν δε κάνω λάθος τον αποκαλούσαν και ΄΄Μάνα΄΄.Δηλαδή αυτή που μάζευε τα παιδιά της..
Εγώ πιτσιρικάς (δημοτικό πήγαινα τότε) στηνόμουνα δίπλα του σε απόσταση εκατοστών και παρακολουθούσα τις κινήσεις του στο παιχνίδι...Γιατί νομίζετε ότι εγώ έχω γίνει άσσος στον ''Θανάση'' Μου βγαίνει κανείς σε αυτό το άθλημα μπροστά ;
(Επειδή έχω κρατήσει στην μνήμη μου αρκετές φάσεις από αυτά τα παιχνίδια και αρκετούς πρωταγωνιστές παίκτες επιφυλλάσομαι για αργότερα κάποιες εγγραφές με πολύ αστεία..)
β)Διονύσιος Μπουρλάς.Ο μπάρμπα Νιόνιος ο Μπουρλάς έμενε κάτω από την εκκλησία και τον θυμάμαι που συζητούσε με τον θείο μου το Στάθη που ήταν γειτόνοι.Ψηλός επιβλητικός και με χαμόγελο.Εφτιαχνε καλό κρασί γιατί κάποιες φορές που είχα βρεθεί σπίτι του είχα δει τα μεγάλα βαρέλια μου τά'δειχνε ο ίδιος.Το κρασί του βέβαια το εκτίμησα λίγο μεγάλος όταν μου δώριζε μπουκάλια πάντα η κυρά Αντωνίτσα η γυναίκα του όταν πήγαινα να της επισκευάσω την κεραία της τηλεόρασή της..
γ)Κωνσταντίνος Παναγιωτόπουλος.Ο μπαρμπα Κώστας ο Γρίβας όπως ήταν γνωστός στο χωριό ήταν ωραίος τύπος.Έμενε στη πάνω μεριά του χωριού και τον θυμάμαι με την σκούφια του πάντα στο κεφάλι και το βαρύ του περπάτημα. (Βαρύς στο σώμα ,κοντός στο ανάστημα) τον έβλεπα να κατεβαίνει κάθε βράδυ το δρομάκι για να'ρθει στο καφενείο..Είχε τραβήξει κι αυτός όπως και τόσοι άλλοι πολύ δουλειά.Μεροκάματα εδώ και κεί..Η παρηγοριά του το βράδυ ήταν ένα καλό κρασί με φίλους.
δ)Νικολίτσα Φωτοπούλου.Η κυρά Νικολίτσα έμενε ακριβώς κάτω από την εκκλησία σε ένα μικρό σπιτάκι με μια αρκετά μεγάλη αυλή.Ήταν από τα λίγα σπίτια που μπορούσα να θυμηθώ που είχαν περίφραξη.Μου είχε κάνει εντύπωση αυτό,διότι εμείς οι πιτσιρικάδες είχαμε μάθει στην ελεύθερη είσοδο όπου πηγαίναμε.Εκεί μάλλον θα έπρεπε να χτυπήσουμε κουδούνι ή να φωνάξουμε.Πάντως με τον Άλκη που πηγαίναμε κάποιες φορές εκεί μας περιποιούταν τόσο ωραία κυρίως με σπιτικά γλυκά που ήταν αδύνατον να τη ξεχάσεις.Είχε κάνει αρκετά χρόνια στην Αμερική νομίζω και διέκρινε κανείς συζητώντας μαζί της, ότι είχε καλλιεργήσει μια μόρφωση σπουδαία ..