HELLAS RADIO24
Γράφει ο Γιάννης Λάνος
Θαρρείς και θες μια ολόκληρη ομάδα και δε φτάνει για να τον αγκαλιάσεις.Εκεί ριζωμένος και περήφανος εις τους αιώνας των αιώνων περιμένει τον κάθε επισκέπτη για να τον χαιρετήσει με το ανάλαφρο δροσερό θρόισμα των φύλλων του.
Το αισθάνεσαι άλλωστε μόλις τον πλησιάζεις, η δροσιά του σου αγγίζει το κορμί ευχάριστα..Δεν θες να φύγεις απο κει, σε έχει ήδη συνεπάρει..Και αυτός τι σου ζητάει..Την παρέα σου, την ξεκούρασή σου και ένα προσφάι με μόνο τρία πράγματα.Ψωμί τυρί και ντομάτα.Ναι (Αυτά τα λόγια τα είχα ακούσει από τη γιαγιά μου και τα έχω κρατήσει ευαγγέλιο. Πίσω στην μπαγκαζιέρα της μηχανής όταν πηγαίνω εκεί πάντα θα υπάρχουν..) Ψωμί τυρί και ντομάτα λοιπόν. Το νερό θα στο δώσει εκείνος.Έχει βλέπετε τ'αδέρφι του το πηγάδι από κάτω που προσφέρει το ατέλειωτο δροσερό νερό.
Παλιά βαριά κληρονομιά από τους προγόνους και σημερινό καύχημα των Μαλιωτών που τον προσέχουν σαν τα μάτια τους.Άλλωστε ο εξωραιστικός σύλλογος της Μάλης από ότι έχω μάθει αρκετές φορές έχει συμβουλευτεί γεωπόνους για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους για να είναι πάντα αυτό το αιώνιο δέντρο σε ευρωστία.
Από παιδάκι τον θυμάμαι καθώς έπαιζα το καλοκαίρι με άλλα παιδιά που βρίσκοταν εκεί. Χωριό της μάνας μου η Μάλη και μέφερνε αρκετά καλοκαίρια εκεί για λίγες μέρες.Οι παραστάσεις μου είναι αρκετές όπως αντιλαμβάνεστε, αλλά θέλω να αρκεστώ σήμερα μόνο στον πλάτανό της και το δροσερό πηγάδι που βρίσκεται από κάτω του.
Πόσες γεννεές άραγε τους τελευταίους αιώνες έχουν περάσει κάτω από την αγκαλιά του είτε τρώγοντας και πίνοντας,είτε ξαποστάνοντας.είτε τραγουδώντας και χορεύοντας...Πόσες;
Το φετινό καλοκαίρι 15αύγουστο όπου έχει πανήγυρη το χωριό βρέθηκα από πολύ πρωί εκεί.Όλα ήταν υπέροχα εκείνη την ημέρα.
Κόσμος αρκετός, από τα Φιλιατρά κυρίως, αλλά και από τα γύρω χωριά έδωσαν με την παρουσία τους ψήφο εμπιστοσύνης στο χωριό.
Άλλοι ήρθαν από την πλευρά της Κυπαρισσίας μια σχετικά μεγάλη διαδρομή αλλά ομαλή στο μεγαλύτερο μέρος της ασφαλτοστρωμένη και άλλοι από την πλευρά των Φιλιατρών σε μια πιο κοντινή αλλά πιο δύσκολη διαδρομή ειδικά σε εκείνο το ψηλό σημείο πριν αρχίσεις την κατηφοριά.(Ες του θανάτου λέγεται και θυμάμαι που το συζητούσαμε επί εποχής γιατρού Ξηρόκωστα που είχε δείξει ζήλο να φτιαχτεί σωστά κείνο το σημείο του δρόμου. Σίγουρα πρέπει κάτι να κάνουμε σε κείνο το σημείο ώστε να είναι προσπελάσιμο και από τους τελευταίους όχι άδικα φοβισμένους οδηγούς.) Kλείνω την παρένθεση.
Όλοι εμείς οι επισκέπτες λοιπόν το 15αύγουστο αφού πρώτα εκκλησιαστήκαμε στο ναό της Παναγίας, μετά το πέρας της Θ.Λειτουργίας ανηφορίσαμε προς τον πλάτανο, αφού κάτω από την σκιά του θα γινόταν φαγοπότι και γλέντι, προσφορά του εξωραιστικού συλλόγου του χωριού.Όλα ήταν όμορφα.Τι εδέσματα θα ερχόταν στο τραπέζι και θα τα περιφρονούσες.Δεν ήταν δυνατόν αφού ήταν όλο λιχουδιές.
Τα έτρωγες όλα ευχάριστα και ας έκανες και δίαιτα,..ο πλάτανος σου άνοιγε μια όρεξη μα μια όρεξη που σε έκανε ''ως λέων ωρυόμενον περιπατείς ζητών τίνα καταπίης'' Γουρουνοπούλα ψητή,σουβλάκια,σαλάτες, πατάτες,κρασί μπύρες και δόξα σοι ο Θεός.
Μπαίνοντας σε αυτή την υπέροχη διαδικασία αρκετή ώρα και θαυμάζοντας την αίγλη του πλατάνου έγραψα κάποια στιγμή σε ένα χαρτάκι..
Ω! ΡΕ ΠΛΑΤΑΝΕ ΤΗΣ ΜΑΛΗΣ
ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ
ΚΑΘΕ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΑΝΗΜΕΡΑ
ΤΟΝ ΙΣΚΙΟ ΣΟΥ ΝΑ ΒΑΝΕΙΣ.
Γ.Λ.
